enarfrdehiitjakoptes

Barcelona - Palacio da Música Catalá, España

Enderezo do lugar: Palacio de la Música Catalana, España - (Mostrar mapa)
Barcelona - Palacio da Música Catalá, España
Barcelona - Palacio da Música Catalá, España

Palau de la Música Catalana - Wikipedia

Palau de la Música Catalana. Vestíbulo, escaleiras e vestíbulo[editar]. Sala Lluís Millet[editar] Remodelación e ampliación[editar | editar a fonte]. Aparicións no cine[editar | editar a fonte]. Historia artística[editar | editar a fonte]. Estreas realizadas[editar] Ligazóns externas[editar | editar a fonte].

O Palau de la Musica Catalana é unha sala de concertos situada en Barcelona, ​​Cataluña. Foi deseñado en estilos modernistas cataláns por Lluis Domenech, i Montaner. Foi inaugurado o 9 de febreiro de 1908.

Orfeo Catala financiou a construción, con importantes achegas económicas de industriais adiñeirados e da burguesía de Barcelona. En 1909, o Concello de Barcelona concedeulle ao palacio o Premio ao Mellor Edificio. Este premio concédese ao edificio máis destacado construído no ano anterior. O edificio foi amplamente restaurado, remodelado e ampliado polos arquitectos Oscar Tusquets, Carles Díaz. [3] O palacio da Música Catalana, xunto co Hospital de Sant Pau, foi declarado Patrimonio da Humanidade da UNESCO en 1997. Máis de medio millón de persoas asisten ás actuacións musicais do Palau, que van desde música de cámara e sinfónica ata jazz e Canco. (Canción catalana).

O pazo atópase na esquina Carrer Palau de la Musica e Carrer de Sant Pere Mes Alt dun antigo tramo de Barcelona coñecido como Casc Antic. O Eixample, unha elegante extensión da cidade do século XIX, alberga a maioría dos edificios modernistas destacados.

O deseño do pazo é propio do modernismo catalán. Prefírense as curvas ás liñas rectas e as formas dinámicas son as estáticas. A decoración rica enfatiza motivos orgánicos e florais. O deseño do palacio é racional, en contraste con outros edificios do modernismo. Está meticulosamente centrado na función e fai uso de todas as tecnoloxías e materiais máis recentes dispoñibles a principios do século XX (por exemplo, estruturas de aceiro). Tim Benton dixo:[20]